این حیوان چندش آور قهرمان فروکردن انگشت در بینی است! - مجله زیتوا

به گزارش فرادید، سی تی اسکن درون سر یک آی-آی نشان می دهد که انگشت دراز و باریک او احتمالاً تا پشت گلویش هم فرو می رود. نتایج این تحقیق روز 26 اکتبر در مجله جانورشناسی منتشر شد. مایکل هاسلام، باستان شناس نخستی سانان در این باره می گوید: این یک نمونه عالی از یاری علم به ارضای کنجکاوی انسان ها است. نخستین واکنش من به این ویدئو این بود که جالب و کمی ترسناک است، اما محققان به ابراز تعجب اکتفا نکردند و تصمیم گرفتند اتفاقاتی را که درون سر این حیوان رخ میدهد کشف نمایند.

در این ویدئو کالی (Kali) را می بینید، یک آی-آیِ ماده در مرکز لمور دوک در دورام، انگلستان. آن-کلِر فابر، بیولوژیست تکاملی که این فیلم را گرفته می گوید: آی-آی دست از خوردن برداشت و آغاز کردن به انگشت کردن در بینی اش. من از تماشا این صحنه تعجب کردم، از اینکه این انگشت دراز کجا رفت! آی-آی به بزرگیِ یک گربه خانگی است، اما انگشت وسط او چیزی حدود 8 سانتی متر است. در این فیلم، کالی تقریباً تمام انگشتش را درون بینی اش فرو برده تا خلط بینی اش را کنده و آن را با ولع لیس بزند.

(هشدار: تماشا این ویدئو ممکن است بسیار چندش آور باشد).

فابر می گوید: یک لحظه از فیلم، دوربین می لرزد، چون من خنده ام گرفته بود. کسانی که با آی-آی زیاد کار کردند به من می گویند این اتفاق زیاد می افتد. فابر بعدتر، این رفتار را نه تنها در کالی بلکه در چندین آی-آی دیگر هم دید. فابر و همکارانش کنجکاو شدند که بدانند چند گونه نخستی دیگر مانند آی-آی انگشت در بینی شان می نمایند. محققان متون علمی گذشته را جستجو کردند و در اینترنت در پی ویدئو های دیگر از آی-آی گشتند.

(در طرح سمت چپ ساختار سر این جانور را می بینید؛ در این تصویر تعیین است که انگشت جانور تا کجا می تواند در بینی فرو برود)

متاسفانه بیشتر متونی که ما دربارۀ این موضوع یافتیم طنزآمیز بودند. البته سوابق موجود درباره این رفتار های چندش آور زیاد است، مثلاً مدفوع خواری در حیوانات (coprophagy). اما بین تمام مقالات قلابی، چند گزارش واقعی از نخستی سانانی که انگشت در بینی می نمایند وجود داشت، از جمله تحقیقات اجرا شده به وسیله جِین گودال در دهه 1970.

آی-آی هم اکنون دوازدهمین گونه شناخته شده نخستی در کنار انسان است که انگشت در بینی اش می نماید و مخاط آن را می خورد. گونه های دیگر شامل گوریل، شامپانزه، بونوبو، اورانگوتان و ماکاک می گردد. گونه هایی که انگشت در بینی شان می نمایند نخستی سانانی هستند که مهارت خاصی دارند و می توانند از ابزار استفاده نمایند.

هاسلام می گوید: تیم تحقیقاتی نخستین نقشه از این رفتار را در شجره نامه نخستی سانان در اختیار ما گذاشته است. اما این پرسش مطرح می گردد که این رفتار تا چه میزان در زیستگاه آنها اتفاق می افتد که دیده یا گزارش نمیگردد. هاسلام به یاد می آورد که یک بار یک میمون شنل پوش را دیده که یک شاخه یا ساقه کوچک را در بینی اش فرو میبرده است. هاسلام می افزاید: من شگفت زده ام که چطور گزارشات بیشتری درباره این رفتار وجود ندارد به ویژه از طرف باغ وحش هایی که در آنها، حیوانات هر روز تحت نظر هستند. شاید بدنامی این رفتار در جامعه انسانی سبب شده که دانشمندان درباره این رفتار در موجودات گزارشی ارائه ندهند یا شاید این رفتار آنقدر عادی و پیش پاافتاده شده که دیگر جذابیتی ندارد.

در مجموع، مشاهده این رفتار عجیب در گونه های زیادی از نخستی ها دانشمندان را به این فکر واداشته که شاید این رفتار مزیت های ناشناخته ای داشته باشد، مثلاً شاید خوردن مخاط مملو از میکروب بینی در واقع سیستم ایمنی آن ها را تقویت می نماید.

در حال حاضر، کشف منشا تکاملی و مزایای بالقوه این رفتار مستلزم سرشماری کامل تر از گونه هایی است (نخستی و غیرنخستی) که مخاط بینی شان را بیرون آورده و آن را می خورند.