10 بازی مترویدوانیای برتر در تمام دوران

به گزارش مجله زیتوا، عبارت مترویدوانیا، همان طور که از اسمش برمی آید، توصیف گر زیرگونه ای از بازی هایی است که گیم پلی آن ها ترکیبی از سری بازی های متروید و کسل وانیا است (البته عناوین قدیمی ترشان). تمرکز این بازی ها روی اکتشاف غیرخطی، دستیابی به پاورآپ های دائمی و پیشروی در مراحل به هم پیوسته به یاری ابزار و آپگریدهایی است که در طول جهت جمع آوری نموده اید.

10 بازی مترویدوانیای برتر در تمام دوران

مسلما مترویدوانیا از عبارتی مثل Roguelike-like (که یکی از القاب بازی های این سبک است) بهتر در زبان می چرخد و برای همین است که جا افتاده. با توجه به اینکه دو مجموعه الهام بخش این ژانر، یعنی متروید و کسل وانیا، اصول و استاندارد زیرگونه را معین نموده اند، جای تعجبی ندارد که در این لیست حضور پررنگی دارند.

این لیست، حاصل نظرسنجی از اعضای تحریریه، نویسندگان آزاد و خوانندگان USgamer درباره مترویدوانیاهای دلخواه اشان است. انتخاب های پیش رو نباید غافلگیرنماینده باشند؛ به هرحال، بیش از نیمی از آن ها بازی های متروید و کسل وانیا هستند. اگر می خواهید برای اولین بار سبک مترویدوانیا را تجربه کنید، نقطه آغاز خوبی هستند. اگر به بازی های مستقل علاقه دارید این سبک عناوین برجسته زیادی برای عرضه دارد، چون با اصول بازی سازی مستقل هم خوانی زیادی دارد.

10. واندربوی در جهانی هیولاها (Wonder Boy in Monster World)

سازنده: وستون

پلتفرم: سگا جنسیس

سال عرضه: 1991

پنجمین ماجراجویی واندربوی که چند سال قبل از سوپر متروید منتشر شد، از پیشینیان 8 بیتی اش مثل زلدا 2 و البته یکی از عناوین پیشین مجموعه خودش به نام تله اژدها (Dragons Trap) الهام گرفته است. زمینه این بازی قلمروی پادشاهی عظیمی است که دهکده ها و سیاه چاله های زیادی در آن نهفته است. از این لحاظ، این بازی شبیه به یک نقش آفرینی کلاسیک در لباس یک بازی سکوبازی اکشن است. قهرمان بازی به قدرت های معمول این سبک (اسلحه های فلزی و قدرت های جادویی) مجهز است و در طول جهت یک سری شخصیت هم او را همراهی می نمایند. با اینکه این روزها کسی از مجموعه واندربوی صحبت نمی نماید، عناوین قوی مثل واندربوی در جهانی هیولاها باعث شده این مجموعه همچنان پتانسیل تجربه شدن را داشته باشد و کسانی را که دنبال بازی های اکشن با کمی عمق هستند، ارضا کند.

9. متروید فیوژن (Metroid Fusion)

سازنده: نینتندو

پلتفرم: گیم بوی ادونس

سال انتشار: 2002

هیچ دنباله ای برای سوپر متروید (Super Metroid) نمی توانست با اعتبار و سطح کیفی آن بازی و البته نوستالژی که طی یک دهه بازنگری رادیکال در اصول گیم دیزاین حول آن شکل گرفته بود، رقابت کند. برای همین نینتندو طی تصمیمی هوشمندانه سعی نکرد دنباله ای برای سوپر متروید بسازد که از بازی اول بهتر باشد. به جایش آن ها جهتی متفاوت برای دنباله در پیش گرفتند و خط روایی قوی تر و مستقیم تری برای بازی در نظر گرفتند که برخلاف بازی های قبلی، چندان در دادن اطلاعات به مخاطب خساست به خرج نمی دهد. بسیاری از هواداران مجموعه از محدودیت ها و مرزبندی های معین تر بازی دل خوشی ندارند، ولی این رویکرد هم به نوبه خود جالب است و ماجراجویی مستقیم تری را رقم زده که در بخش هایی از آن، توضیحات داستانی مربوطه به نواحی کوچک تر و مستقل تر به مخاطب داده می گردد. حس خطر ناشی از تعقیب شدن به وسیله کلون فوق العاده قدرتمند ساموس و حس خلاصی یافتن از محدودیت های از پیش معین شده جهانی بازی (حقه ای که بعدا پورتال (Portal 1) هم به شیوه ای هوشمندانه از آن استفاده کرد) باعث شده این بازی تفسیری عالی از ایده پشت ژانر مترویدوانیا باشد.

8. لا مولانا (La-Mulana)

سازنده: نیگورو

پلتفرم: کامپیوترهای شخصی

سال انتشار: 2005

لا-مولانا تنو خاطری از بازی های بسیار قدیمی 8-بیتی است؛ منظور از این بازی ها نه لزوما متروید، بلکه بازی های ناشناخته ای از عصر بازی های کامپیوتر MSX است که فقط در ژاپن منتشر شدند. نسخه اولیه لا مولانا که فقط روی PC منتشر شد، حتی از لحاظ ظاهری شبیه به بازی های MSX به نظر می رسید! این بازی هم مثل بازی هایی که از آن ها تأثیر گرفته، بسیار سخت و مبهم است. گیم پلی بازی ترکیبی از سکوبازی اکتشاف محور هاردکور و حل پازل های پیچیده است. لا مولانا به راحتی سخت ترین بازی این لیست به شمار میرود. برای پیشروی در این بازی باید نکات مهم را جایی یادداشت کنید و نقاط در ظاهر بی ربط را به هم وصل کنید تا از نقشه بازی سر در بیاورید، وگرنه کاری از پیش نخواهید برد. نیگورو، سازنده بازی، از اعتبار و شهرتی که لا مولانا به خاطر سختی اش پیدا نموده استقبال نموده و دنباله ای برای بازی ساخته که طبق وعده خودشان از بازی اصلی مرگبارتر است.

7. مجتمع سایه (Shadow Complex)

سازنده: چیر

پلتفرم: ایکس باکس 360 و PC

سال انتشار: 2009

پیش از اینکه شرکت چیر (Chair) شمشیر جاودانگی (Infinity Blade) را بسازد و کشف کند که بازار بازی سازی برای iOS چقدر سودآور است، این جواهر کوچک در حوزه بازی سازی 2.5 بعدی را به جهان عرضه کرد. مجتمع سایه طرح کلی و جزئیات طراحی اش را از سوپر متروید وام گرفته است، ولی این بازی یک کلون بی مزه از سوپر متروید نیست. شاید دلیلش این باشد که با موتور مد روز Unreal Engine 3 ساخته شده بود و همین موضوع سازندگانش را ترغیب کرد تا در همه زمینه ها یک بازی مد روز (با توجه به استانداردهای زمان خودش) بسازند. از عناصر مد روز بازی می توان به تیراندازی سنگرمحور و هدف گیری با Right-stick اشاره نمود. ذات ترکیبی مجتمع سایه باعث شد که تجربه بازی راحت و نسبتا ساده و در عین حال، گاهی غافلگیرنماینده باشد؛ عقب گرد در طول مرحله (Backtracking) و باز شدن قسمت های مختلف نقشه بازی تحت تأثیر اتفاقات دراماتیک در طول بازی هستند؛ مثلا در قسمتی از بازی وقتی به یکی از نواحی مجتمع برمی گشت، می بینید که به خاطر وقوع انفجاری عظیم سیل آنجا را فرا گرفته است. وقتی این صحنه را مشاهده می کنید، حس مورمورنماینده ای بهتان دست می دهد؛ انگار که صحنه ای متعلق به سری متال گیر است، نه یک بازی سکوبازی 2 بعدی. چیر مدت هاست که قول یک دنباله را برای بازی داده است. شما را نمی دانیم، ولی صبر ما برای آن لبریز شده است.

6. کسل وانیا: آریای غم و کسل وانیا: طلوع غم (Castlevania: Aria of Sorrow/Dawn of Sorrow)

سازنده: کونامی

پلتفرم: گیم بوی ادونس، نینتندو دی اس

سال انتشار: 2003، 2005

کسل وانیا: آریای غم و کسل وانیا: طلوع غم دو بازی جدا، ولی بخشی از یک کلیت هستند که ماجراهای سوما کروز (Soma Cruz) را روایت می نمایند. این دو بازی فرمول کسل وانیا را حتی بیشتر از سمفونی شب متحول کردند. در این دو بازی (خطر اسپویل) بازیکن نقش روح تناسخ یافته دراکولا را بازی می نماید که قصدش جلوگیری از بازگشتش به پلیدی است. این دو اسم استاندارد نوی در زمینه بازی اکشن غیرخطی روی کنسول های قابل حمل معین کردند. با توجه به اینکه بازی ها برای کنسول های قابل حمل نینتندو ساخته شده اند، به رسم بازی های مخصوص کنسول دستی این شرکت که تحت تأثیر پوکمون بودند، در آن ها مکانیزم کلکسیون جمع کردن نقشی مهم دارد. البته در این بازی ها به جای گیر انداختن هیولاها، سوما کروز فقط اشباحشان را جمع می نماید و با سلطه یافتن بر جانوران ساکن قلعه دراکولا، قابلیت های خود را به اسم یک جنگجو ارتقا می دهد. به لطف طراحی مرحله عالی، گیم پلی فوق العاده عمیق و انعطاف پذیر و مکان های مخفی بسیار، این دو بازی باعث شدند احترام گیمرها به کنسول های دستی چند درجه بالاتر برود.

5. گواکامِیلی (Guacamelee)

سازنده: استودیوی درینک باکس

پلتفرم: تمام کنسول ها و کامپیوتر

سال انتشار: 2013

در این بازی اصول گیم دیزاین سوپر متروید با فولکلور آمریکای میانه و فنون کشتی مکزیکی ترکیب شده و حاصل کار، یک بازی اکشن مستقل منحصربه فرد است که در نگاه اول توجه بازیکن را جلب می نماید. با اینکه این بازی در دهه قبل منتشر شده، ولی آن قدر اسم خوبی بود که همین حالایش هم صندلی خود را بین کلاسیک های ژانر که قدمت برخی هایشان به چند دهه می رسد، پیدا نموده است. زمینه بکر بازی باعث شده که از کلیشه های جهانی ویدیو گیم به دور باشد و به لطف مکانیزم های حرکتی مثل پرش دوتایی و حرکت های تأثیرگرفته از کشتی مکزیکی و بعلاوه طراحی حالت کوآپ قابل قبول، در این بازی روح نوی به مکانیزم های سنتی ژانر تزریق شده است. گواکامیلی یک بازی با ضرب آهنگ سریع و درجه سختی نسبتا بالاست که به خوبی نشان می دهد همه بازی های مترویدوانیا لازم نیست عناصر مربوط به متروید و کسل وانیا را موبه مو اجرا نمایند.

4. متروید: مأموریت صفر (Metroid: Zero Mission)

سازنده: نینتندو

پلتفرم: گیم بوی ادونس

سال انتشار: 2004

متروید اولیه، وقتی در سال 1986 برای NES منتشر شد، بازی فوق العاده ای بود، ولی بلندپروازی آن فراتر از حدی بود که سخت افزار، فناوری و ایده های گیم دیزاین دوره ای که در آن منتشر شد، جوابگویش باشد. در مأموریت صفر که بازسازی آن بازی است، نقص های متروید رفع شده و این ژانر کلاسیک با توجه به استانداردهای عصر نو بازی سازی بازنگری شده است. این بازی با ترکیب گیم دیزاین سوپر متروید، مکانیزم های متروید فیوژن و آهنگ گیم پلی سریع و ساختار کلی متروید، از خیلی لحاظ برترین اسمی است که با فرمول متروید می توان خلق کرد. البته مأموریت صفر به طور صرف به گذشته تکیه ننموده است، بلکه عناصر نوی هم معرفی نموده است؛ از حشرات عظیم عجیب که در غارهای سیاره های زیبس (Zebes) زندگی می نمایند گرفته تا راز و رمزهای چوزودیا (Chozodia)، یکی از منطقه ها سیاره زیبس. شاید هیچ گاه شاهد انتشار دنباله ای واقعی برای متروید نباشیم، ولی این بازسازی شاهکار خداحافظی شایسته ای را برای مجموعه رقم زده است.

3. داستان غار (Cave Story)

سازنده: داستان غار

پلتفرم: کامپیوترهای شخصی

سال انتشار: 2004

با اینکه داستان غار دقیقا شبیه به متروید یا کسل وانیا نیست، ولی بخش عظیمی از جذابیت این بازی مستقل افسانه ای همین است. داستان غار با به کار گیری روح منابع الهامش (که شامل چند بازی کلاسیک می گردد)، به باز تبدیل شده که در آن واحد هم نو است، هم آشنا. البته داستان غار فقط یک بازی عالی نیست. این بازی مدرکی است که نشان می دهد از یک نفر، با زمان کم و علاقه زیاد به بازی های ویدیویی، چه کارهایی که برنمی آید. داستان غار به لطف سیستم های منحصربه فرد و عناصر مخفی سرشارش، بازیکن ها را وارد جهانی عظیمی کرد که با گرافیکی ساده و دلنشین به تصویر کشیده شده است و همه مکان های مختلف آن به هم ربط دارند و بازیکن خودش باید راهش را در این جهان پیدا کند. این بازی انقلابی در عرصه بازی سازی مستقل ایجاد کرد.

2. کسل وانیا: سمفونی شب (Castlevania: Symphony of the Night)

سازنده: کونامی

پلتفرم: پلی استیشن 1

سال انتشار: 1997

کسل وانیا: سمفونی شب که با اختلاف کم از اسم اول، مقام دوم لیست را به خود اختصاص داده، ساختار متروید و مکانیزم های الهام گرفته از سری زلدا را ترکیب و حاصل آن را به جهانی کسل وانیا منتقل کرد. سمفونی شب در آن واحد هم تحولی شجاعانه در مجموعه است، هم نامه ای عاشقانه به بازی های پیشین مجموعه. سازندگان بازی طی عملی جسورانه اعضای شلاق زن خاندان بلمونت (Belmont) را از معادله حذف کردند و به جایش بازیکن را در نقش آلوکارد (Alucard) پسر دراکولا قرار دادند که هدفش اکتشاف راز و رمزهای متعدد قلعه مخوف پدرش است. برای رسیدن به این هدف، او باید آیتم های جادویی و اسلحه های قدرتمند به دست آورد و تجربه کسب کند. سمفونی شب که پر از جزئیات ریز و درشت و مکان های مخفی است، هم یک پیشرفت تکنولوژیکی عظیم برای ویدیوگیم بود، هم شاهکاری در عرصه گیم دیزاین.

1. سوپر متروید (Super Metroid)

سازنده: نینتندو

پلتفرم: سوپر نینتندو

سال انتشار: 1994

جای تعجب ندارد که سوپر متروید صندلی اول در این لیست را تصاحب نموده است. این بازی یک تنه یک ژانر نو خلق کرد. تقریبا همه لحظات این ماجراجویی 16 بیتی بی نقص هستند. از افتتاحیه آرام آن تا اختتامیه انفجاری آن. سوپر متروید با توسل به روش هایی ظرافت مندانه جهت پیشرفت را به مخاطب نشان می دهد؛ این بازی عناصر مخفی اش را یکی یکی برملا می نماید و همچنان که جهانی بازی بازتر می گردد، آزادی عمل بیشتری در اختیار بازیکن قرار می دهد، تا اینکه از جایی به بعد واقعا حس می کنید در اعماق یک سیاره بیگانه گم شده اید. با وجود جهانی پیچ درپیچ و عظیم بازی، سازندگان بازی دقت زیادی در طراحی ساختار به هم پیوسته آن به خرج دادند و زحمت زیادی کشیده اند تا تونل ها و غارهای جهانی بازی را با جزئیات ریز و عناصر منحصربه فردی پر نمایند، جزئیات و عناصری که باعث شده اند هر کدام از این مکان ها، متمایز از یکدیگر باشند و زنده به نظر برسند. سوپر متروید یکی از برترین بازی های تمام دوران است.

منبع: USgamer

منبع: دیجیکالا مگ
انتشار: 6 مرداد 1400 بروزرسانی: 14 دی 1400 گردآورنده: zeetova.ir شناسه مطلب: 1458

به "10 بازی مترویدوانیای برتر در تمام دوران" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "10 بازی مترویدوانیای برتر در تمام دوران"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید