اختلال دیس تایمی چیست؟ علل، علائم و روش های درمان آن
به گزارش مجله زیتوا، اختلال دیس تایمی یا دیس تایمیا نام دیگر اختلال افسردگی مزمن است که مابین افسردگی خفیف و شدید واقع شده است. مانند سایر افسردگی ها، این نوع بیماری نیز موجب ناراحتی عمیق و احساس ناامیدی می گردد. چنین احساساتی می توانند خلق وخو و رفتار فرد را تغییر دهند. همچنین می توانند عملکرد فیزیکی او، مانند میل به غذا خوردن و خوابیدن را تحت تأثیر قرار دهند. در نتیجه افراد علاقه به انجام امور روزانه و زندگی خود را از دست می دهند.
این نوع افسردگی علائمی خفیف تر از اغلب افسردگی ها دارد، اما علائم آن به صورت مزمن، سال ها همراه بیمار خواهد بود. به طوری که زندگی شخصی، شغلی و روابط اجتماعی فرد تحت تأثیر آن ها قرار می گیرد.
علائم اختلال دیس تایمی
علائم این بیماری، شباهت بسکمک به علائم افسردگی خفیف دارد. با این تفاوت که افسردگی خفیف، مزمن نیست. اختلال افسردگی مزمن، همواره و در همه حال بیمار را آزار می دهد. حداقل زمان لازم برای تشخیص آن نیز دو سال است. علائم این بیماری عبارتند از:
- احساس غم و ناامیدی
- اختلالات خواب
- کم انرژی بودن
- اختلالات اشتها
- مسائل تمرکز
- تردید و بی اراده گی
- بی علاقگی به انجام امور روزانه
- کاهش بهره وری
- عزت نفس پایین
- منفی نگری و منفی بافی
- جامعه گریزی
علائم اختلال دیس تایمی معمولاً در دوران کودکی یا نوجوانی ظاهر می گردد. ممکن است بیمار در یک دوره طولانی مضطرب، عصبی و بدبین باشد. همچنین مسائل رفتاری، عملکرد ضعیف در مدرسه، ناتوانی در برقراری ارتباط با هم کلاسی ها و… از دیگر علائم این بچه ها است.
دیس تایمی یا افسردگی مزمنعلت اختلال افسردگی مزمن
علت دقیق این بیماری هنوز معین نیست، اما علت هایی وجود دارند که به بروز آن کمک می نمایند، از جمله:
- عدم تعادل شیمیایی مغز
- سابقه خانوادگی و وراثتی
- سابقه بعضی بیماری های روانی مانند اضطراب یا اختلال دوقطبی
- تجارب دردناک در زندگی مانند از دست دادن عزیزان
- حوادثی استرس زا مانند بروز مسائل اقتصادی
- بیماری های مزمن جسمی مانند بیماری قلبی یا دیابت
- آسیب فیزیکی به مغز مانند ضربه مغزی
تشخیص اختلال دیس تایمی
برای تشخیص این بیماری، در ابتدا پزشک، علائم جسمی بیمار را آنالیز می نماید. برای این کار، تست هایی مانند تست خون یا بعضی تست های مشابه انجام می گردد. از دیگر علل انجام این تست ها، جلوگیری از اختلال داروهای تجویز شده توسط پزشک است.
اگر برای علائم بیمار هیچگونه مشکل جسمی تشخیص داده نگردد، پزشک احتمال وجود مسائل روانشناختی دیگر را می دهد. برای تشخیص اختلالات روانشناختی، سوالاتی از بیمار پرسیده می گردد. پاسخ این سؤالات شرایط روانی و احساسات بیمار را برای پزشک مسجل می نمایند.
صادق بودن در پاسخ به سؤالات پزشک، بسیار مهم است. پاسخ صحیح به سؤالات، تأثیر بسزایی در تشخیص صحیح مشکل دارد. در واقع طبق این پاسخ هاست که پزشک تشخیص دیس تایمی یا سایر بیماری های روانشناختی را می دهد.
اغلب پزشکان از هدایت که توسط اتحادیه روانشناسی آمریکا، تحت عنوان راهنمای تشخیص بیماری های روانی منتشر شده است، استفاده می نمایند. علائم اختلال دیس تایمی در این کتاب به توضیح زیر آمده است:
- حالت افسردگی در اغلب روزها (معمولاً همواره)
- بی اشتهایی و نداشتن میل نسبت به بیشتر مواد غذایی
- اختلالات خواب، مانند بیش خوابی یا کم خوابی
- بی حالی و خستگی همیشگی
- عدم اعتماد به نفس
- عزت نفس پایین یا مسائل بسیار در تصمیم گیری
- ناامیدی
در بزرگسالان این علائم تقریبا هر روز وجود دارد. بنابراین برای تشخیص این که یک بزرگسال مبتلا به اختلال دیس تایمی است، باید حداقل به مدت دو سال چنین علائمی را داشته باشد. اما برای بچه ها یا نوجوانان این علائم در اغلب روزها دیده می گردد. تشخیص این بیماری در بچه ها و نوجوانان منوط به ابتلای حداقل یک سال به این نشانه ها است.
درمان دارویی اختلال دیس تایمیدرمان دیس تایمی
برای درمان این بیماری از دارو و روش های روانشناختی استفاده می گردد. روش روانشناختی معمولا شامل گفتار درمانی امی گردد، اما باور عموم و اغلب پزشکان بر این است که روش های دارویی پاسخ بهتری در درمان این بیماری دارند. به علاوه استفاده همزمان از روش گفتار درمانی و دارو می تواند بسیار کمک نماینده باشد.
درمان دارویی
بیماری افسردگی مزمن یا اختلال دیس تایمی با استفاده از انواع داروهای ضد افسردگی قابل درمان است. از جمله این داروها می توان اشاره نمود به:
- مهارنماینده های انتخابی باز جذب سروتونین مانند فلوکسیتین و سرتالین
- ضدافسردگی های سه حلقه ای، مانند آمی تری پتیلین و آموکساپین
- مهارنماینده های انتخابی بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین مانند دسون لافاکسین و دولوکستین
برای یافتن داروی مناسب بیمار و دوز ممصرفی، ممکن است پزشک مجبور به تست چند داروی مختلف با دوزهای متفاوت باشد. همچنین بیمار باید بداند که تأثیرگذاری اغلب داروها به چند هفته زمان احتیاج دارد، بنابراین باید شکیبا باشد.
با مصرف داروها ممکن است بیمار شاهد بروز عوارضی باشد، در این صورت باید سریعا موارد را با پزشک خود در میان بگذارد. در این صورت به احتمال زیاد پزشک تصمیم به تغییر دارو خواهد گرفت. تغییر دوز یا قطع مصرف دارو توسط بیمار به هیچ وجه نباید انجام گردد. این امر می توانند علائم بیماری را تشدید کند.
گفتاردرمانی
گفتار درمانی برای اغلب مبتلایان به اختلال دیس تایمی مؤثر واقع می گردد. در این روش تراپیست آموزش هایی به بیمار می دهد که او را در مقابله با بیماری خود و علائم آن، توانمندتر می نماید. از جمله این آموزش ها می توان اشاره نمود:
- بیان صریح افکار و احساسات
- توانایی رویارویی با احساسات مختلف
- تعدیل بحران های زندگی و چالش های آن
- شناسایی افکار، احساسات و باورهایی که بیماری را تشدید می نمایند
- جایگزینی افکار منفی با افکار مثبت
- بازیابی مجدد احساس خشنودی و کنترل آن
- معین اهدافی قابل دسترس برای زندگی و کوشش برای دستیابی به آن ها
گفتاردرمانی می تواند به دو صورت فردی و گروهی انجام گردد. روش گروهی به دلایلی در درمان دیس تایمی و بیماری های روانشناختی مؤثرتر است. در درمان گروهی تعدادی از بیماران به همراهی هم در مرکز مشاوره حضور می یابند، به این ترتیب بیماران می توانند تجربیات و احساسات خود را با یکدیگر در میان بگذارند. همچنین با مشاهده افرادی که شرایط مشابه دارند، امید بیش تری به درمان پیدا می نمایند.
درمان اختلال افسردگی مزمنتغییر سبک زندگی
اختلال دیس تایمی یک بیماری مزمن محسوب می گردد که در واقع سال های طولانی همراه بیمار بوده است. بنابراین برای درمان آن بیمار باید شکیبا باشد و به طور مرتب برنامه درمانی را دنبال کند. همچنین تغییر سبک زندگی در درمان این بیماری بسیار مؤثر خواهد بود، از جمله اقدامات لازم برای تغییر سبک زندگی می توان اشاره نمود به:
- حداقل سه بار در هفته ورزش کردن
ورزش کردن از مهم ترین روش های رهایی از افکار مزاحم است. با استفاده از ورزش، می توان احساس سرزندگی و نشاط را به زندگی بازگرداند. همچنین ورزش باعث آزادسازی هورمون هایی در مغز می گردد که در ایجاد نشاط، شادابی و امید به زندگی تأثی بسزایی دارند.
- تمرین یوگا، تای شچای یا مدیتیشن
مهم ترین اثر ورزش های جسمی-تنفسی، بر انتقال دهنده های عصبی است. انتقال دهنده های عصبی موادی شیمیایی هستند که وظیفه انتقال پیغام از سلولی به سلولی دیگر را به عهده دارند. استرس و افسردگی، مانع ترشح این مواد شیمیایی یا انتقال دهنده های عصبی می گردد.
- رژیم غذایی مناسب حاوی میوه ها و سبزیجات
غذایی که مصرف می کنیم به طور مستقیم بر سلامت جسم تأثیر می گذارد. سلامت جسمی نیز ارتباط تنگاتنگی با سلامت روحی انسان دارد. پیروی از رژیم غذایی مناسب و همچنین ورزش منظم، سلامت جسمی را به دنبال خواهد داشت، این موضوع در پیشگیری از افسردگی تأثیر چشمگیری دارد.
- دوری از مواد مخدر و الکل
در حالت کلی، اعتیاد و وابستگی بیش از حد، اختیار انسان را تحت کنترل می گیرد. طبیعتاً فردی که نمی تواند امیال خود را کنترل کند، در طولانی مدت دچار مسائل روحی خواهد شد. همچنین مصرف مواد مخدر و الکل، می تواند موجب تشدید علائم اختلال دیس تایمی گردد.
- استفاده از طب سوزنی
طب سوزنی بر سیستم اعصاب مرکزی تأثیر می گذارد. بدین ترتیب می تواند در درمان دیس تایمیا موثر واثع گردد.
- مصرف مکمل هایی مانند گل راعی و روغن ماهی
خواص ضدافسردگی گل راعی اثبات شده است. این گیاه ماده ای به نام هایپرسین دارد که طریق مکانیزم مهارنماینده گی خود، از بازجذب سروتونین پیشگیری می نماید. در نتیجه می تواند موجب درمان این افسردگی مزمن و اغلب بیماری های روحی و روانی گردد. به علاوه روغن ماهی حاوی امگا3 فراوانی است. طبق تحقیقات مصرف اسیدهای چربی مانند امگا3 تأثیر بسکمک در آرامش درونی و بهبود اوضاع روحی دارد.
- نوشتن
نوشتن مطالب مختلفی مانند خاطرات روزانه، افکار و اعتقادات خود و… می توان استرس و اضطراب را تخلیه می نماید.
سخن پایانی
سبک زندگی سالم، از بسکمک بیماری های جسمی و روحی پیشگیری می نماید. لذا برای داشتن یک زندگی سالم و روحی پرنشاط، سعی کنید یک سبک زندگی مناسب را دنبال کنید. در این مقاله با علائم اختلال دیس تایمی آشنا شدیم. اگر این علائم برایتان آشنا هستند و احتمال می دهید خود یا عزیزانتان به این بیماری مبتلا باشند، حتماً برای درمان اقدام کنید. به علاوه اگر تجربه ابتلا به این بیماری را دارید، لطفاً با به اشتراک گذاشتن تجربیات و مشاهدات خود، مجله انگیزه را در آگاهی بخشی بیشتر کمک کنید.
منبع: مجله انگیزه