غول های پشمالوی منقرض شده 4 سال دیگر به زمین برمی گردند
به گزارش مجله زیتوا، به تازگی اولین ساختار سه بعدی از دی ان ای یک ماموت پشمالوی 52 هزار ساله توالی یابی شده است که امکان احیای این غول پشمالوی محبوب از گذشته باستان را به طور قابل توجهی افزایش می دهد.
به گزارش خبرنگاران ، شرکت علوم زیستی و مهندسی ژنتیک کلوسال(Colossal) در خط مقدم این پروژه جاه طلبانه قرار گرفته است و به نظر می رسد به هدف خود نزدیکتر شده اند.
با این حال، یک سؤال مهم در گفتمان عمومی مطرح شده است که آیا این کوشش واقعاً منطقی است و چرا انجام می گردد؟ در این مورد، کلوسال ادعا می نماید که باید ماموت پشمالو احیاء گردد تا سیاره زمین و فیل های در حال انقراض نجات یابند.
به نقل از ایسنا، به نظر می رسد که نمونه کشف شده از یک ماموت پشمالوی باستانی به خوبی حفظ شده و به مدت 52 هزار سال منجمد شده بوده است.
هدف محققان شرکت کلوسال بازیابی ماموت پشمالوی غول پیکر است. نمونه فسیلی 52 هزار ساله ای که اخیراً تجزیه و تحلیل شد، میلیون ها برابر داده های توالی بیشتری ارائه داد و اولین مجموعه کامل از کروموزوم ها را در اختیار لاو دالن، دیرینه شناس و استاد ژنومیک تکوینی در دانشگاه استکهلم که یکی از اعضای هیئت مشورتی شرکت کلوسال است، قرار داد.
اما نقشه برداری و توالی یابی دی ان ای یک ماموت پشمالو کار آسانی نبود. این کار شبیه به حل یک پازل با سه میلیارد قطعه است. فناوری پیشرفته شرکت کلوسال، محققان آن را قادر کرد تا با موفقیت 28 کروموزوم را با جزئیات بی سابقه مدل سازی نمایند.
در حال حاضر، دالن و همکارانش هنوز به کل ژنوم آن نرسیده اند، زیرا بعضی از رشته های کد تکراری هنوز چالش برانگیز هستند. با این وجود، آنها با جمع آوری بیش از 60 نمونه تا حد امکان یک ژنوم کامل را جمع آوری نموده اند و ژن های کلیدی مرتبط با هوای سرد را شناسایی نموده اند.
قرار بر این است که در نهایت محققان با استفاده از فناوری ویرایش ژن کریسپر(CRISPR) یا قیچی ژنتیکی، ژن های یک فیل را تغییر دهند و جنینی را از آن تا حد امکان نزدیک به یک ماموت پشمالو ایجاد نمایند.
به گفته کارشناسان، معرفی مجدد گونه های از دست رفته ای که نقش مهمی در حفظ تعادل زیست بوم هایشان ایفا می نموده اند، می تواند به بازسازی زیست بوم، افزایش ذخیره سازی کربن و کاهش تغییرات آب و هوایی یاری کند.
آنها می گویند از دست رفتن این ماموت های مقاوم به سرما مانع از جذب کربن در علفزارها شده است. محققان قصد دارند دوباره آنها را به منطقه ها سرد سابق خود بازگردانند تا این انتشارات را کاهش دهند و از یخ های دائمی محافظت نمایند.
در حالی که این یک ایده الهام بخش است که به طور چشمگیری ارائه شده است، بعضی تصور می نمایند که احیای ماموت ها برای ایجاد یک تأثیر قابل توجه، دور از فکر است. اینکه آیا زمین می تواند به یک معنا به عقب برگردد یا اینکه ماموت ها آیا با آب و هوای کنونی سیاره ما سازگار می شوند یا نه، سؤال مهمی است که فعلا پابرجاست.
به عنوان مثال وینسنت لینچ، زیست شناس تکوینی و دانشیار دانشگاه بوفالو، می گوید: زیست بوم از زمانی که ماموت ها آغاز به انقراض کردند، با غیاب آنها سازگار شده است. حالا با احیای آنها اگر عواقب ناخواسته ای رخ دهد و اتفاقات بدی بیفتد، چه؟
صرف نظر از این که آیا این یک پروژه حفاظتی با دوام است یا خیر و با وجود جنجال ها و هیاهوها، شرکت کلوسال بیش از هر زمان دیگری به کوشش واقعی برای احیای گونه ماموت پشمالو نزدیک شده است.
به گفته محققان این شرکت، ما احتمالاً تا سال 2028 اولین نوزاد ماموت را خواهیم دید.
5858
منبع: خبرآنلاین