پشت پرده نقش فروشی
به گزارش مجله زیتوا، تهران (پانا) - احمد ساعتچیان با اشاره به اینکه در نسل جوان، اشتیاقی برای آموختن و کوشش برای شناخت تکنیک های بازیگری وجود ندارد، مطرح کرد باید بر فعالیت آکادمی ها و چگونگی ورود به عرصه بازیگری نظارت کرد.
به گزارش مهر، این بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون و مدرس تئاتر درباره راه های غیرمعمولی که افراد برای ورود به عرصه بازیگری و بعضا کارگردانی تئاتر و سینما انتخاب می نمایند و گذراندن دوره های آموزشی ناکارآمد در این زمینه گفت: این روزها در میان نسل جوان هنرآموز نوعی تنبلی به چشم می خورد و زودتر می خواهند به نتیجه مورد نظرشان برسند در حالی که در گذشته ما برای رسیدن به آمادگی و تخصص در حرفه بازیگری کوشش بسیاری می کردیم مثلا دانشجویانم همواره به من می گویند که بیان و صدای خوبی دارم اما من کسی بودم که استاد سمندریان به بیان و صدای من به اصطلاح بسیار گیر می داد به این دلیل که به من می گفت تو بیان و صدای خدادادی داری بنابراین سعی نکن شبیه به هنرپیشه هایی بشوی که صرفا روی صدای شان تکیه می نمایند. از همان موقع بود که من کلا این توانایی ام را فراموش کردم و کوششم را روی این گذاشتم که ویژگی های دیگرم را در بازیگری تقویت کنم و بعدها از بازیگران پیشکسوتی که با آنها کار می کردم مثل رضا کیانیان یا سعید پورصمیمی یاری می گرفتم تا به شکلی روی بیانم کار کنم که در کارم این شائبه به وجود نیاید که تنها توانایی بازیگری ام در صدایم است و این کار تقریبا 5 سال طول کشید، در حالی که رسیدن به این مطلعی و بی توجهی و گذشتن از توانایی که می تواند خیلی از ضعف های یک بازیگر را پوشش دهد، کار بسیار سختی است. همواره به هنرجویانم هم که از چنین ویژگی هایی برخوردارند، این توصیه را می کنم که به توانایی های شان مثل داشتن صدای مناسب یا چهره زیبا و قد بلند مطلع باشند اما توجه شان برای رشد کردن در عرصه بازیگری صرفا روی این ویژگی ها نباشد و بیشتر روی پخته تر کردن نقاط ضعف شان تمرکز نمایند. وقتی به هنرجویانم می گفتم که مثلا 5 سال روی بیانم کار کردم برای شان قابل باور نبود، چون می بینند که فلان بازیگری که الان مشهور و پرکار شده بدون گذراندن چنین دوره هایی به جایگاه امروزش رسیده است و آنها هم می خواهند راه او را بروند. ساعتچیان با اشاره به خاطره ای از حمید سمندریان در زمینه آموزش بازیگری اعلام کرد: آقای سمندریان همواره به ما می گفت گفتار و بیان در بازیگری با حرف زدن عادی که در کوچه و خیابان می کنید، فرق دارد و احتیاج به آموختن تکنیک و تمرین و ممارست دارد. حالا من این نسخه را به هنرجو و دانشجو می دهم و می گویم روی آن کار کن اما وقتی وارد محیط حرفه ای و کاری می شود متوجه می شود که این نسخه به دردش نمی خورد، چون فلان بازیگر را می بیند که بدون گذراندن این دوره ها نقش اول بازی می نماید. این هنرجو نزد من بازمی شود و می گوید استاد نسخه ای که نوشته ای هیچ کارکردی برای من ندارد و اینجاست که تراژدی شروع می شود. او با اشاره به آموزش های غیرتخصصی که در آکادمی ها صورت می گیرد و حضور اساتید غیرحرفه ای در این حوزه گفت: البته معتقدم معضل اصلی به آموزش های نامناسب و غیرحرفه ای برمی شود. در تمرین بعضی اجراهای گروه های جوان من به عنوان استاد مهمان حضور پیدا می کنم و وقتی مثلا به بازیگر اصلی نمایش که بیان و بدن نامناسبی دارد، می گویم در کارگاه آموزشی که با فلان بازیگر معروف داشتی و 16 میلیون تومان هم هزینه کردی آیا درس بیان هم گذراندی؟ یا اینکه کدام نمایشنامه معروف را خوانده و تحلیل نموده ای که به من می گوید هیچ نمایشنامه ای را نخوانده و کلاس بیانی هم نگذرانده است. متاسفانه هنرجویان ما در بعضی کلاس های آموزشی هیچ تکنیکی یاد نمی گیرند و وقتی با آنها برخورد می کنید از ابتدا باید اصول اولیه بازیگری را به آنها آموزش دهید. در چنین وضعیتی هنرجو تقصیری ندارد، چون فکر می نماید آموزش بازیگری همینی است که او در این کلاس ها یاد گرفته است و مثلا اگر من هم قرار بود به همین شیوه آموزش ببینم وضعیتم مانند همین جوانان می شد. فروش نقش در عرصه سینما از سال ها قبل وجود داشته و مثلا شاهد بودیم بعضی دستیاران کارگردان یا تهیه نمایندها و کارگردانان از علاقه مندان ورود به بازیگری در ازای سپردن نقش، پول می گرفتند اما در حال حاضر این مساله ابعاد گسترده تری پیدا نموده و به تئاتر هم کشیده شده است. اما متاسفانه می بینم افرادی که با این ترفندها وارد حوزه هنر می شوند، استعدادی در این زمینه ندارند و در نهایت به جایی هم نمی رسند.
این مدرس تئاتر با اشاره به اینکه جدای از مساله بازیگری، بعضی برای کارگردانی فیلم کوتاه به وسیله افراد دیگر و ساختن رزومه در این زمینه نیز هزینه می نمایند، عنوان نمود: رسیدن سریع به خواسته هایی چون بازیگر شدن با ترفندهایی مانند پرداخت هزینه و خرید نقش به حوزه های دیگری مانند کارگردانی و فیلمسازی در حوزه فیلم کوتاه هم وارد شده است و شاهد هستیم بعضی با صرف هزینه فیلم های کوتاه شان را به وسیله کارگردانان حرفه ای می سازند و در جشنواره های مختلفی هم شرکت می دهند و بعد که راه برای شان هموار شد با جذب اسپانسر و تهیه نماینده وارد عرصه فیلم بلند می شوند. ساعتچیان در خاتمه صحبت هایش درباره راهکاری که برای حل این معضل وجود دارد، اعلام کرد: معتقدم باید برای حل این مشکل قوانین سیستماتیک سفت و سختی وضع کرد تا هر کس نتواند به راحتی وارد عرصه بازیگری یا فیلمسازی شود و بعلاوه باید روی فعالیت آکادمی ها هم نظارت بیشتری وجود داشته باشد. حتی این روزها به صورت علنی می بینیم که برای جذب اسپانسر - بازیگر در فضای مجازی آگهی می نمایند و دیگر مساله پنهانی نیست. به نظر می رسد دورانی که ما مشق بازیگری می کردیم به خاتمه رسیده و دیگر کسی مانند گذشته خودش را موظف به تمرین و آموزش طولانی برای رسیدن به جایگاه مناسبی در بازیگری و حتی فیلمسازی نمی نماید.
منبع: خبرگزاری پانا