گرسنگی این بلا را سر عنکبوت ها می آورد! ، چگونه مطالعه روی عنکبوت برای ما مفید است؟ - مجله زیتوا

به گزارش خبرنگاران و به نقل از ساینس الرت، گرسنگی می تواند ما را از نظر روحی و جسمی تحت تاثیر قرار دهد. یک مطالعه نو روی عنکبوت ها نشان می دهد که این خزنده ها اگر برای مدت طولانی بی غذا بمانند، بخش هایی مهم از بینایی خود را از دست خواهند داد.

آنچه در این مطالعه در عنکبوت ها مشاهده شد، قدری به دژنراسیون ماکولای وابسته به سن (AMD) در انسان شبیه است. با مطالعه بیشتر روی این عارضه در عنکبوت ها، محققان ممکن است بتوانند پیشرفت هایی در درمان بیماری ای ام دی انسان ها حاصل نمایند.

محققان عنکبوت پرشی (Phidippus audax) را برای مطالعه انتخاب کردند. این گونه برای تشخیص طعمه بسیار به گیرنده های نوری حساس در چشمان بزرگ خود متکی است. هنگامی که عنکبوت ها مواد مغذی کافی دریافت نمی نمایند، این گیرنده های نوری ممکن است از بین بروند.

الکه بوشبک زیست شناس از دانشگاه سینسیناتی می گوید: گیرنده های نوری به انرژی زیادی وابسته هستند. تامین انرژی برای آن بسیار سخت است. اگر گیرنده های نوری بی غذا بمانند، سیستم بینایی از کار می افتد. این مشکل در عنکبوت ها شبیه ماکولا در چشم انسان ها است.

محققان از یک افتالموسکوپ سفارشی سازی شده برای آنالیز آسیب شبکیه در چشم های جانبی قدامی عنکبوت ها (ALEs) استفاده کردند. آسیب وارد شده در اثر گرسنگی بیشتر در قسمتی از چشم مشاهده شد که گیرنده های نوری به شدت فشرده بودند.

شکلی که گیرنده های نوری در چشم های عنکبوت از بین می روند با ماکولا، بخشی از چشم انسان که آنچه را که در مقابل ما واقع شده است پردازش می نماید، مطابقت دارد. ارتباط متابولیسم بدن با مسائل بینایی قبلا به اثبات رسیده، اگرچه جزئیات آن معین نیست.

آنت استواسر، زیست شناس می گوید: برای اینکه بتوانیم چیزی در خصوص اینکه چگونه این یافته می تواند به درمان انسان ها یاری کند، ابتدا باید طی مطالعاتی روشن گردد که دقیقا در این عارضه کدام مواد مغذی دخیل هستند و شرایط محیطی و دیگر عوامل وابسته چقدر نقش دارند.

آمارهای سال 2014 حاکی از آن است که حدود 8.7 درصد از جمعیت انسانی در سراسر دنیا به نوعی ای ام دی مبتلا هستند که منجر به صرف هزینه های هنگفتی برای مراقبت های بهداشتی می گردد. این عارضه با گذشت زمان بدتر می گردد و می تواند منجر به از دست دادن کامل بینایی گردد. تصور می گردد که علل این عارضه ژنتیک، فشار خون بالا و چاقی است و به نظر می رسد بتوانیم تغذیه را هم به این لیست اضافه کنیم.

این تحقیق در Vision Research منتشر شده است.