خوشحالی دوباره برای ایتالیایی ها - مجله زیتوا

برای دیدن شاهکارهای تاریخ اروپا با تور ایتالیا همراه شوید و از شهرهای زیبای رم، فلورانس و ونیز شهر روی آب دیدن کنید و بنای کولوسئوم را ببینید.

به گزارش خبرنگاران، تیم ملی ایتالیا پس از قهرمانی در جام دنیای 1934 با وجود پیشرفت قابل توجه برزیل که از لئونیداس، الماس سیاه بهره می برد، توانست با شکست مجارستان در فینال برای دومین بار فاتح جام دنیای گردد.

سومین دوره جام دنیای با وجود نامزدی آرژانتین، در فرانسه برگزار گردید. فیفا میزبانی را در تاریخ 15 آگوست 1936 به این کشور داد. این سازمان به منظور تقدیر از ژول ریمه چنین تصمیمی گرفت. ریمه 33 سال در فوتبال فعالیت داشت و بینانگذار جام دنیای بود. برای اولین بار در تاریخ مسابقات میزبان نتوانست به فینال صعود کند. ملاقات نهایی بین دو تیم ایتالیا و مجارستان در استادیوم المپیک در حضور 45 هزار تماشاگر برگزار گردید.

از 36 تیمی که برای حضور در این رقابت ها اعلام آمادگی نموده بودند تنها 26 تیم شرکت کردند. اسپانیا درگیر جنگ داخلی بود. انگلیس دوباره به جام دنیای اهمیت نداد و آرژانتین و اروگوئه به دلایل مختلف از حضور در این بازی ها سر باز زدند. در مقابل، ایتالیا به عنوان مدافع عنوان قهرمانی و فرانسه میزبان، جواز حضور در مرحله نهایی را به دست آوردند. در مرحله انتهای 16 تیم حضور داشتند که 12 تیم اروپایی بودند. برزیل تنها نماینده آمریکای جنوبی بود، در حالی که کوبا از منطقه کونکاکاف شرکت کرد و از آسیا تیم اندونزی حضور داشت.

لا ناتزیوله ویتوریو پوتزو بخت نخست قهرمانی بود. این تیم با قهرمانی در سال 1934 و قهرمانی در المپیک برلین 1936 در حالی به فرانسه رفت که 18 بازی قبلی اش را بدون شکست پشت سر گذاشته بود. تیم متحد و تکنیکی ایتالیا از ستارگانی مانند جووانی فراری، جوزپه مه آتزا و سیلویو پیولا بهره می برد. مدافع عنوان قهرمانی با یک پیروزی خفیف برابر نروژ و حذف این تیم در وقت های اضافه کار خود را آغاز کرد. سپس با پیروزی 2 بر یک در مرحله یک چهارم نهایی میزبان را 3 بر یک شکست داد و در نیمه نهایی برابر برزیل نهاده شد و 2 بر یک پیروز شد.

از طرفی مجارستان نیز درخشان عمل کرد. در نخستین ملاقات برابر اندونزی نهاده شد و با پیروزی پر گل 6 بر صفر به دور دوم صعود کرد. سوییس با راهنمایی آلفرد شفر با دو گل مغلوب مجارستان شد. این تیم توانسته بود در دوره قبل آلمان را شکست دهد. مجارستان در نیمه نهایی با نتیجه قاطع 5 بر یک سوئد را مغلوب کرد و در حالی به فینال راه یافت که 13 گل به ثمر رسانده بود و تنها یک بار دروازه اش باز شده بود.

فینال، تقابل دو تیم متفاوت بود. از طرفی فوتبال تکنیکی، سطح بالا و دقیق مجارستان بود که خط دفاعی کندی داشت در طرف دیگر ایتالیای منسجم، سریع و موثر بود که از توانایی های فردی بازیکنانش بهره می برد. جو استادیوم کاملا به ضرر مدافع عنوان قهرمانی بود. تماشاگران مخالفت خود را با رژیم بنیتو موسولینی نشان دادند و سلام رومی به ایتالیایی ها می کردند. پوتزو از این جو خشن بهره برد و به بازیکنانش انگیزه داد. جینو کولائوزی گل نخست بازی را در دقیقه 6 به ثمر رساند و فزونی آشکار ایتالیا را در دقایق اولیه بازی نشان داد. با این حال مجارستان خیلی زود واکنش نشان داد و 120 ثانیه بعد با گل پال تیتکوس بازی را به تساوی رساند. با گذشت زمان قهرمان دنیا با رهبری مه آتزای بزرگ، کنترل بازی را کاملا در اختیار گرفت و اجازه کار به مهاجمان قدرتمند مجارستان نداد. پیولا و کولائوزی در دقایق 16 و 35 باعث شدند ایتالیا در میان تشویق تماشاگران به رختکن برود.

در نیمه دوم لا ناتزیوناله کمی عقب کشید و این اتفاق باعث شد جورجی ساردلی در دقیقه 70 اختلاف را به حداقل برساند. او در 382 بازی سیصد و پنجاه و یکمین گلش را به ثمر رساند. با این حال ایتالیایی ها در هشت دقیقه مانده به انتها، همه چیز را مشخص کردند. پیولا در دقیقه 82 دروازه مجارستان را باز کرد و جام قهرمانی را لا ناتزیوناله بالای سر برد.

پیولا فزونین گلزن تاریخ ایتالیا با 364 گل است و پس از او مه آتزا با 338 گل قرار گرفته است. او در سری A توانست 274 گل به ثمر رساند و در 34 بازی ملی 30 بار گلزنی کرد. با وجود این که لئونیداس با هفت گل بهترین گلزن جام دنیای 1938 شد اما بازیکن لاتزیو موثرتر بود. پنج گل او مشخص کننده بود. مهاجم ایتالیایی نخستین گلش را در پیروزی 2 بر یک تیمش برابر نروژ به ثمر رساند تا ایتالیا صعود کند. او در مرحله یک چهارم نهایی طرفداران فرانسه را به سکوت واداشت، بازی را یک بر یک مساوی کرد و توانست در پیروزی 3 بر یک دبل کند. او در ملاقات نهایی نیز توانست دو گل به ثمر برساند. پیولا تا 38 سالگی پیراهن تیم ملی را بر تن کرد و فوتبال خود را تا این سن در سری A ادامه داد. او در 24 فصل 537 بازی کرد. تنها دینو زوف و پائولو مالدینی از این آمار فراتر رفتند. پیولا در چهارم اکتبر 1996 درگذشت.

جنگ دنیای در سال 1939 باعث شد تا 12 سال جام دنیای برگزار نگردد. در سال 1942 برزیل و آلمان برای این رقابت ها نامزد شدند و در نهایت میزبانی به تیم آمریکای جنوبی رسید اما باید تا سال 1950 صبر می کردند. همان طور که مشخص است در طول زمان همه چیز عوض شد. همان طور که مشخص است در طول زمان همه چیز عوض شد. ایتالیا، مدافع عنوان قهرمانی نتوانست از دور اول صعود کند و مجارستان حتی در این بازی ها شرکت نکرد. سال 1938 انتها یک دوران و یک فوتبال بود.